Gözlerinde mazinin yağmuru dinmeyecek
İçine düşeceksin korkulu bir rüyanın
Anılar gözlerinde gözümü bileyecek
Keskin bakışlarımda kanayacak her yanın

Bir sızıdır kalbine akacak ince-ince
Bağrından fışkıracak ateşten çağlayanlar
Başını kaldırıp da baktığında her gece
Seni sana ben diye gösterecek aynalar

Bir umman olacağım senin gezdiğin yerde
Hayalim tutup seni peşinde sürüyecek
Unutup tüm varını, ’yok’u sezdiğin yerde
Seni zehir zemberek acılar bürüyecek

Her rüzgâr esişinde kulağında feryadım,
Ve geçtiğin yollarda ayak sesim olacak
Tatlı uykularından edecek seni yâd’ım
Gönlüne yokluğumun kasveti yığılacak

Bir kez bile gün yüzü görmeyeceğini bil.
Ey yar! Her gün kapını gelip yoklayacağım
Sonra eşkıya gibi baskın yaparak değil
Düşlerine sessizce, sessizce akacağım

İşte böyle dönecek sanki dünyan tersine
Kimseler duymayacak sesini, çığırsan da
Korkma! Varlığım geçmez hayalden ötesine
Geri dönmem! Korkudan sen beni çağırsan da