YANIK-ATAK
Yaşadım bilirim, büyük yıkıntıyı,
Aşık olan çeker büyük sıkıntıyı, Akıl çıkıp gitmiş olur dertli baştan, Hep tersine doğru zorlar akıntıyı. Yalvar yakar dövün, düzelmez o kader, Yokuşun dibinde kalırsın, mükedder! “Git Kafdağı’ndaki bir anka kuşunun, Kanadından bana tüy telek getir” der. Yıkılsan da yansan da hiç umur etmez, Uzaktan bakıtır ama buyur etmez. Aşıkın boynunda sanki tasma vardır, Yine de dert etmez, asla gurur etmez... Bir aşık görsem, kalbim vurur tak tak, Günlerce yatarım hasta yorgan yatak, Gidip bir hekime sordum derdim nedir? Dedi ki, sendeki bu dert “yanık-atak” ekremsama |