HÜZNÜN TOZLU ÖRTÜSÜNÜ KALDIR ÜZERİNDEN
Denizin kumsalla buluştuğu an ki sevincim
hadi çık gel saklı düşlerimin arasından bir daha gitmemecesine bana gel gel ki sensizlikte yanan bu yürek serinlesin gel ki sensiz solan çiçekler bir bir devşirsin sana olan özlem yakar kavurur bu yüreği ah bir bilsen sana hasret geçen günlerin koynun da nasıl yalnız, nasıl çaresizce ölüm sessizliğini taktım boynuma prangalar eskitti sürgün bu yürek yokluğun da hala duymuyor musun haykırışları mı? hala esen rüzgar getirmiyor mu ılık nefesimi sana? kanatlarına sevgimi takıp güvercinler uçurdum diyarına ey İstanbul ey büyülü aşkların evsahibi hüznün tozlu örtüsünü kaldır üzerinden geri ver artık saklı düşlerimin efendisini bana yarım kalmış bu yürek akşamın kızıllığın da kayboluyor geceler anlamını bilmediğim bir yokluğun gizli hazinelerini arıyor hadi çık gel kırık bestemin en son notası bir yangının külünü yeniden yakıp gittin diyerek yüreğimizin bestesini birlikte söyleyelim güfte sen, makam ben raks edelim bir çalgının tellerin de açtım kollarımı bak görüyor musun? seni bekliyorum zifir’i zindan gecenin koynun da yalnızlığın müebbeti’ne esir olmuş bu yüreği kurtar sen hapset yüreğine köle yap razıyım ebediyen seni nasıl özledim bir bilsen yürek yangınım özlemimin tarifi yok, sınırı yok, olmadı, olmayacak da boyutlar büyüdükçe kayboluyorum sensizliğin demlerin de alevler yakarken yüreğimi ben eriyorum buzul sıcaklığın da eridikçe seninle varolacağım sonsuz vuslatı umarsız bekliyorum... ...hadi gel saklı düşlerimin efendisi bak eriyorum ...hadi gel sonsuzlukta seni beklemeye gidiyorum... Hülya Akyıldız |
sevgilerle...