Denizin kumsalla buluştuğu an ki sevincim
hadi çık gel saklı düşlerimin arasından
bir daha gitmemecesine bana gel
gel ki sensizlikte yanan bu yürek serinlesin
gel ki sensiz solan çiçekler bir bir devşirsin
sana olan özlem yakar kavurur bu yüreği
ah bir bilsen sana hasret geçen günlerin koynun da
nasıl yalnız, nasıl çaresizce ölüm sessizliğini taktım boynuma
prangalar eskitti sürgün bu yürek yokluğun da
hala duymuyor musun haykırışları mı?
hala esen rüzgar getirmiyor mu ılık nefesimi sana?
kanatlarına sevgimi takıp güvercinler uçurdum diyarına
ey İstanbul ey büyülü aşkların evsahibi
hüznün tozlu örtüsünü kaldır üzerinden
geri ver artık saklı düşlerimin efendisini bana
yarım kalmış bu yürek akşamın kızıllığın da kayboluyor
geceler anlamını bilmediğim bir yokluğun gizli hazinelerini arıyor
hadi çık gel kırık bestemin en son notası
bir yangının külünü yeniden yakıp gittin diyerek
yüreğimizin bestesini birlikte söyleyelim
güfte sen, makam ben raks edelim bir çalgının tellerin de
açtım kollarımı bak görüyor musun?
seni bekliyorum zifir’i zindan gecenin koynun da
yalnızlığın müebbeti’ne esir olmuş bu yüreği kurtar
sen hapset yüreğine köle yap razıyım ebediyen
seni nasıl özledim bir bilsen yürek yangınım
özlemimin tarifi yok, sınırı yok, olmadı, olmayacak da
boyutlar büyüdükçe kayboluyorum sensizliğin demlerin de
alevler yakarken yüreğimi ben eriyorum buzul sıcaklığın da
eridikçe seninle varolacağım sonsuz vuslatı umarsız bekliyorum...

...hadi gel saklı düşlerimin efendisi bak eriyorum
...hadi gel sonsuzlukta seni beklemeye gidiyorum...


Hülya Akyıldız