Ömrüm zay oldu
Ben bir gün olsun mutlu olamadım
Ne kaderden yana yüzüm güldü Nede yardan bir hayır gördüm Omuzum da inmedi hasret gam yükü Hep acılardan acılara sürüldüm Payıma düşmedi zerre kadar hayat Esef hüsran benden sorulur sahibiyim Huzur bulamadım dünyada alamadım bir tat Yarından umudum yok yaşayan ölü gibiyim Bir milyon derdim var hepsi dermansız Bir ömür tüketim güneşsiz baharsız Bir gölge gibi geldim geçtim dünyada Kadersiz talihsiz bahtsız şansız Ben kime ne ettim ne zararım oldu Ömür heybem böyle dert çile doldu Kimin ahı tuttu felek saçımı yoldu Kanadı kırılmış kuşa döndüm ömrüm zay oldu ERDAL SÖYLEMEZ |
GÖNÜL KÖSESINDEN DÖKÜLEN......BASARILAR / TEBRIKLER