Büyük bir yangının, dumanlarında
Tütün yakıyorum acı gecelerde
Enkazları ,kare kare,ve hazin
Küllerin arasında kalan son kor ateş
Sızlatıyordu yüreğimin,damarlarını
Kökleşmiş ağacın devrilişini
Seyrinde kaldığım İstanbul gecelerinde
Gitmeliydim ,gitmeli çok uzaklara
Kaçmalıydım ,yanık kalan enkazlardan
Bir tatil düşüyle,elimde haritayla
Dalmışım Zigana daglarına
Karar vermiştim; bu anlamsız yolculuğa
Sensiz ve sedasız ilk yolculuğuma
Zordu çok zordu,zoru yaşamak
İçimde hala seni görmenin düşleriyle
Dumanlı dumanlı Zigana dağları
Kalabalık bu turda yapayalnızdım
Dağların kuytularına kaçıp ağlamalarım
Alışmak için onsuzluğa bu gidişim !
Bir Marsilya lı kız çıktı karşıma
Kuytularda boş boş gözlerle bakıyordu
O da benim gibi tek başına
Gözlerimden süzülen sensizliği silerken
Nasıl oldu bilmiyorum
Göz göze geldik,Marsilya lıyla
Çok mahsundu ve acıyla
Ağlıyordu tek başına
Gözlerimiz gözlermizde kaybolmuştu
Bir anda
Bir daha asla demiştim
Ne oldu tanrım bana
Ağlıyorduk aynı yolda
Uzaklardan duymuşuz seslerimizi
Ziğana dağlarının kuytularında
Kader ikizim Marsilya lıyla
Yürüyoruz uzun bir yolculuğua !

Oya Gedik
Şiir mahzenimden !