BE KARDAŞ
hasretinden prangalar eskittim
dertten kederden kendımı kaybettim bu karanlık odalarda ömrümü çürüttüm anlat deme derdim büyük be kardas hayat acı sillesini birde bana vurdu yüregim acıyla nefretle doldu kurdugum hayaller sarardı soldu anlat deme derdim büyük be kardas demek ki kaderimizde bu da varmış hayatımız boş bir sayfaya yazılmış sabrede sabrede ranzalar paslanmış anlat deme derdim buyuk kardas |