YÜREKTE MUHAKEME
YÜREKTE MUHAKEME
Akşamın vakti geçip yatsıya ererken gün. İçim açılsın diye balkona çıkmıştım dün. Dakikalar ileri yürürken adım adım. Karanlıkta gördüğüm şahısı hatırladım. Hacı amca ezana kalarak beş dakika. Ellerini açarak yüz vurmak için Hakk’a. Elinde tesbihiyle camiye yürüyordu. Zikrederek adeta huşuya eriyodu. Karşıda bir kahve var kalabalık hakeza. Okey oynayan kullar taşlara kesmiş ceza. Hiç düşünmez ki bunlar zevk sefa kalbe eza. Ezanlar okunuyor davette Hak Teâlâ. İkisi de kul bunun biri nura gark olmuş. Yürüdüğü yol onun rahmet ile hep dolmuş. Diğerinin kahvede gül benizi hep solmuş. Bu kadar mı kör olduk Allah’ım neler olmuş. Akşam geç saatlerde belgesel izliyorum. Yağmur Ormanlarında hayran ilerliyorum. On yedi yılda bir kez Ağustos böcekleri. Çıkıyordu topraktan hızla koşup ileri. Topu topu üç aydı kocaman ömürleri. Sarmıştı ki kocaman ormanda her bir yeri. Kimi çıktı ağaca doldurdu yüceleri. Kimi yerlere düştü doldurdu mideleri. Yücelere çıkanlar yeni tohum ektiler. Kendilerine benzer fideleri diktiler. Sonunda da dünyadan el ve etek çektiler. Koskocaman ormanda sadece gübreydiler. Bunlar böcek hayatı işte bundan ibaret. Ey gafil insan isen sen ruhunu imar et. Yüreğini temizlemek için biraz zahmet et. Kurtarır mı seni kordan elindeki kuvvet. Gözler açık ama ben dışındaydım dünyanın. Karşılaştırınca bunu üşüyordu her yanım. Gözlerimde yaşlar var akmak için direnen. Kazanıyor elbette hep Allah’a güvenen. Emine Balı Oğuz. |
Güzel içten hasbihal,
Öyküsel ve hoş üslup,
Gönül gözüyle hayata bir bakış,
Selam,saygı ve dualarımla.............