Kaçmalısın
Kaçmalısın kendinden
Hatta O en çok sevdiklerinden Bir gece vakti Alacasında karanlığın Kimseler bilmemeli gittiğin yeri Uyanmalı gözlerin Tanımadigin bir şehrin sabahına Hüznün eski bir tanıdık olmalı Yıllarca göremeyeceğin Bakmamalısın yüreğinin korkusuna Kaçmalısın Yağmurdan kaçar gibi Doluya tutulmadan Özlemlerindir Hüznü çagıran Unutma unutma Kapanır her açılan yara Pişmanliga kalmadan Başını vurmadan duvarlara Biri var seni bekleyen Tanımasanda henüz Bilmesen de olacaktır her zaman Biri Yüreğini tetikleyen Kaçmalısın Sessiz sakin tüm bildiklerinden vazgeçip inandıklarından Doğmalısın yeniden hayata Şiir şiir Kahrından Öldüğünü sandığında bile hatta & Aşık Alemi & |