BELKİ DE....
Oysa;
Karagözlerin bana sunduğun yaşamın rengiydi sevgili....... Hicran yarası açıp bıraktığın göğsümün Seninle hala savaşı bitmedi................. Nefes alamadığım bir yürekte Vakitsiz ağlıyor bal sarısı gözlerim ! Uzun zamandır kanadı kırık kollarımın Ellerim yaralı.. Yazamıyor yazmak istediklerini.. Söyleyin bana; Kim canımı hüzünlere çaldı? Ve kim susturdu kalemimi ??? Evet sevgili; Boranda kalmış bir şehrin göbeğindeyim şimdi... Her ağladığımda sokakları çıkmaza çıkan Hatıralarımı ve aşkımı yarım bırakan İhtişamlı İSTANBUL BİLİR SENSİZ ÇEKTİKLERİMİ.... Yüreğimin en hazin köşesinde ezik kalmış AŞK; HER HALİMİ SAKLAYAN ÜZERİME GİYDİĞİM SİYAH BİR ELBİSEDİR ŞİMDİ... HUZURSUZLUK GÖĞÜSÜMÜN ÜSTÜNE ÇÖREKLENİRKEN ÖZLEMLERİM , HİÇ BU KADAR UZAK KALMAMIŞTI ÇIKMAZIMA YAKILACAK BİR IŞIĞA... HİÇ BİLİNMEZ!!! BELKİ DE YİNE SEBEBİ SENDİN ÖYLE DEĞİL Mİ??? |
Akeş gülzar olur gülse yakarmış
Asude asude aksada sular
Katresinde fırtınalar koparmış
Güzel bir hüzün şiiri okudum.Hüzün...hüzün...Yine hüzün...Şairin alınyazısı...Tebriklerimle