GÖZLERİMBir gün gelir beyazları al eder Bir gün gelir her yokuşu düz eder Göz görmez ise beden nereye gider Beni yalnız koyup gitti gözlerim. Önce buğulandı sonra karardı Oysa görecek daha çok şeyler vardı Yemyeşil yaprak gibi birden sarardı Yaz günümü hazan etti gözlerim. Kalınca anadan, babadan ayrı Kalmadı gözlerin bana da hayrı Ne anlarım ben bu dünyadan gayrı Beni böyle yetim etti gözlerim. Hasret kaldım kırmızıya,moruna Nasıl çıkacağım bilmem yarına Bin bir engel çıkmış gibi yoluma Beni yerden yere vurdu gözlerim. Meğer dalmış dünyanın sahte rengine Her yalanı, gerçek sanmış gözlerim. Anlayınca yaratanın kadrini Görür iken ÂMÂ oldu gözlerim. BİR AVUC BEN |
daha ne diyeyimki...
sevgiler...