GEÇ KALDIN...
GEÇ KALDIN...
Hayat için geç kaldın Ruhuma ateş saldın Ömrümün bir yerinde Geldin ömrüme daldın Hayatta en son bölüm Elbet ölümdür ölüm Ölüm bana gelmeden Gelsen ne olur gülüm Birbirini kırmadan Meşk edelim durmadan İnsanca yaşayalım Sözlerle ısırmadan Zehrederek hayatı Olmayalım kaskatı Bunu bana çok görme Yaşayalım vuslatı Senin de var hayalin Ama uzanmaz elin Benim sana aşkımsa Hepsinden daha derin Zaten geç kalmışsın geç Nazı, tuzu kısa geç Madem kafan karışık Bir an önce beni seç Sensin bana teselli Almam lazım besbelli Kadere inan gülüm Gülüm bu bir tecelli Sen neyin peşindesin Söyle kaç yaşındasın Gençliğin sona çatmış Sanma ki başındasın Ölüm var evet ölüm İster isen ölürüm Ama sevmiş yüreğe Revamı bunca zulüm Ah bir beni anlasan Kulak verip dinlesen Yalnız bana inanıp Ağyarı yalanlasan Bunca yıldır ağlarım Yüreğimi dağlarım Yüreğimin zarında Eridi tüm yağlarım Gözyaşlarım kurumaz Bu yüreğim farımaz Sen gidersen buradan Bu İhsan da duramaz İster isen vur beni Ama bırakmam seni Yüreğim takip eder Ömür boyu gölgeni Ya da gel anlaşalım Öpüşüp koklaşalım Hep birlikte hayatta Engelleri aşalım Hasrete ilaç vuslat Mevla’m verirse ruhsat Başka ihtimalleri Hiç düşünme çöpe at Sen ömürlük sevdamsın Yüreğimde ferdamsın İkisinden birisi Ya azat ya idamsın İhsan POLAT 05.06.2009 İspir |
saygılarımla