oysa sen...
ruhumun alacakaranlıklarına
bir ışık yakan gösterişsiz ve en kuytu yanımsın yüreğimin birikintileri taşmak için sabırsızca ant içtiği en görkemli fakat en buğulu hıçkırığımsın anmak seni anlatmak satırlarda öyle zor ki amansız apansız açılan denizlerde aramak gibi enginliklere açılmak toza dumana karışmak gibi oysa sen satırlarımın mirası her hecemin zenginliği yüreğime yürek katan en tılsımlı sessizliğim en masum yanım EN’lerimin efendisi suskunluğum çığlıklarım haykırışlarım ve nedensizliklerim nedendir ki seni sensizken anlatabiliyorum satırlarımda... ve nedendir ki sen hiç yoksun yanımda... |