Sessiz çığlık
Ezilmişliğin izleri var yüreğimde
Çaresi yok sırtlanacağım bu dünyayı Bana ağlamak yasak... Maziye dönüyorum Hayal ediyorum Zihnimin karanlığındaki hikayeler bir bir çözülüyor Yalın ayak çorapsız gezdiğim günleri görüyorum Anamın ocakta pişirdiği tarhana çorbasını Demlikte demlediği ada çayını Kemersiz giymeye çalıştığım pantolonu Sırtımda taşıdığım çanta ile Saatler korkuyla süren okul yolu Anlatmakla bitermi ki Bir gün karşılaşırsak anlatırım sana Yanar yüreğim hep mazlumdan yana Yüzümdeki çizgiler hayatın yedi rengi Ağaran saçlarım çekilen acının mihengi Ne geçmişi unuttum Ne halimden utandım Umutsuz değilim ama hep acıyla yandım |
yinede umut var yüreginde, bitmesin de insallah.
sevgimle