Dönme Dolap
Tanrı bir lunapark.
İnsan giriyor kapısından. Karşısında bir dönme dolap. Hayat bir dönme dolap. İnsan biniyor en alçaktan dolaba, gittikçe yükseliyor sonra. Dönüp dolaşıp bindiğimiz yere ineceğimizi bile bile, Zafer çığlıkları yükseliyor dolabın en tepesinden. Zafer çığlıkları 2 saniye sürer. Birinci saniye başarıyı kutlayan sevinç çığlığı, İkinci saniye zaferin elimizden alınması korkusu ile atılan telaş çığlığı. Sesimizi bir tek biz duyarız en tepede; Çünkü en alttakiler yükselmek derdinde… Tanrı bir lunapark Kapıları hep açık olan. Dünya bir dönme dolap Dönüyor kendi etrafında durmadan. Dönme dolap Dur artık, daha fazla dönme dolap! Ne olur… |