UMUTLARDA BİTERSE
Kapattım gözlerimi,daldım maziye
O günden bugüne hiç gülmemişim Arzularım içimde hep yarım kalmış, Birkez olsun murada ermemişim Çok sevmişim ama,sevilmemişim Varmıyım,yokmuyum bilinmemişim Bir insan bu kadar dertli olurmu? Düşünüyorum dünyaya niye gelmişim Hani derler ya,hep umutla yaşa Yaşayan ölüde umut ne ararsa! Bu dünyadan umudum kalmadı artık Kurtulurum belki kara toprak sararsa Benim tek mutluluğum dertlerim oldu Ektiğim umutlarım açmadan soldu Artık dayanacak gücümde kalmadı Belkide ölüm,benim için tek yoldu Hiç isyan etmedim,sadece yakındım Haramdan,günahtan hep sakındım Bir çare bulamadım,heryere bakındım Ölmekten vazgeçtim,rabbime sarıldım Mustafa TEKBAŞ |