Aldı Elimden
Yıllardır bitmedi feleğin kini,
Ağlamak lüksümü aldı elimden. Hüzün vadisinde bıraktı beni, Sararan gülümü aldı elimden. Yalnızlık yurduma sevgiler ekti, Sandım ki, bu defa güldürecekti, Gönül ocağıma inciri dikti, Çiçekli dalımı aldı elimden. Korlaşmış gönülle, konuşmaz dile, Muhtaç bırakarak çektirir çile. El ele tutuşup vefasız ile, Çıktığım yolumu aldı elimden. Nice yıllar var ki, mevsim bahardı, Avucuma sığdı, dağların ardı. Şansımı denerdim, umudum vardı, Çıkmayan falımı aldı elimden. Sızlayan yaramın kökü derinde, Göz yarası işler, kalp üzerinde, Korkunç denizlerin orta yerinde, Bindiğim salımı aldı elimden. Ateşten şarabı yağdırdı dağa, Can nasıl dayanır, bu sarhoşluğa? Bin parçaya böldü, saldı boşluğa, Leyla’mın çölünü aldı elimden. Mehmet Nacar |
Nice yıllar var ki, mevsim bahardı,
Avucuma sığdı, dağların ardı.
Şansımı denerdim, umudum vardı,
Çıkmayan falımı aldı elimden.
SAYGILARIMLA