YOKLUĞUN
Dayanılmaz acı senin yokluğun
Gönül isyandadır sen gittin diye Kahrediyor beni senin yokluğun Bu fani dünyada ayrılık niye Sevgiyle sulanan gönül bahçemde Bir gonga gül idin neden kurudun Ölüyorum artık bende kahrımdan Yanlızca seninle sırdaş olurdum Bahri derki gönlüm yandı derinden Cananım ayrılıp gittiği zaman Ah!! çekerim kalbim çıkar yerinden hayalin gözümden gitmiyor her an Bahri kandaz |