KAYIP SEVDAM
Alıştım biraz sensizliğe
Hasretin kor bir alev bağrımda Kanar durur,melhemlere inat Sen yoksun ellere inat Bir umutsuz serzeniş sensiz gecelere Gitme,beni terketme Kayıp sevdamadır bu ağıt Kimsesiz gecelerde Sevda kayıp olunca Ağıtıda bol olur Kayıp sevdadır,bu dillerde,gönüllerde Gönlüme gömdüm sevdanı Mezar ettim kendime hayatı Yokluğunda tattım acıların hasını Şiirler yazdım geleceğin güne Adaklar adadım hasretine Mısralar yazdım gönlüne Bir terkediş en içlerde Kayıp sevdamın dile gelmesidir. Kimi zaman hüzünlü bir türkü Kimi zamanda gecenin karanlığıdır. Umudun göz yaşıyla öpüşmesidir Şair yüreklerin ağlaşması Gözün kipriğe vurgun olduğu halde; Kipriği kaybetmesi, görememesidir Şiirin bir türlü devamının gelmemesidir. Kayıp sevdam Gönlündedir Yüreğindedir Hislerindedir Sevdam sana hasrettir Sözlerim sesime senettir Yokluğunda ölen gönlümün çırpınıp,çırpınıp, yere serilmesidir Varlığında diyemediğim sözlerin dile gelmesidir Gecenin karanlığında sana yazılan;mektuptur,şiirdir Kayıp sevdam sürekli sızlar, sürekli... Kayıp eden bu sevdayı sen misin,yoksa ben mi ? Bilinmez bu hasret kimin eseri Hasretim sanadır,sözüm sana... Kaybettik biz bu sevdayı Kimsesiz baharlarda,bel ki de hazanlarda Yarama tuz basar, bu alçakça beddua Kavuşmak bize hayal mi yoksa beddua mı? Düşünür aklım fikrim bunu düşünür... Gittin işte sevdiğim; En güzel hisleri,umutları, İplere, dizdinde gittin Sen gittin,ben de kaybettim bu sevdayı Şimdi içimde bir sızı,bel ki bir türkü ELA GÖZLÜM BEN BU ELDEN GİDERSEM...diye Söyler dururum,hüzünlenir dururum. Kayıp olan sevdamız dillerde Sen kim bilir hangi ellerde Uzun mısralar yoruyor beni, sensizlikte Yokluğunda özledim seni Kayıp sevda bu dile gelmez ki Sevdası kayıp olan ne yapsın Gitsin sensizliğe... SAHİPSİZ BİR MEZARA KAYIP SEVDA YAZDIRSIN.... MEHMET ÖZMEN(11.09.2009) |