Dıl Şad.
Yıkıldı gönül hanem,
İçinde kaldım mahsur, Tükenen umutlarım, Beni kalbimden vurur. Soldu açan goncalar, Kurudu, yapraklarım, Açtığın bu yarayı, Ne olur gel de sen sar. Yıkıp viran eyledin, Dıl şad ettiğin kalbi, Girdiğin gibi çık git, Yangına verme bari. Sen yaratmadın beni, Öldürmeye yok hakkın. Azrail’im olma sakın, Sonra af etmem seni. |
çok güzel anlatım olmuş
tebrik ederim
kimsenin hakkı yoktur ama sevgi yada sevmek hak hukuk düşündürmüyor ki
sevgide serbestiyet saygıda mecburiyet vardır
işte tek kural yara açmadan ve dostane bir şekilde hayatımızı sürdürmek
selam ve saygılar efendim