GURBET ELLERDE
Yine sen geldin aklıma
Hüsran var yokluğunda Tutuşurum her gece bir kuyuda Hasret kaldım sana GURBET ELLERDE... Anlatılmaz sana olan özlemim Yokluğunda,bilsen ne hallerdeyim Yarım kaldı şiirim sensizlikte Kalemim sendeymiş,her seferinde Hasret kaldım sana GURBET ELLERDE... Vurdun sineme kanlı hançeri Ellere vermişsin o güzel gönlünü Unuttum demişsin o şairi Sana yazdım yine bu şiiri Hasret kaldım sana GURBET ELLERDE... Benimle olursa üzülür, o demişsin Yokluğuna mazeretler üretmişsin Ben onu hiç bir zaman sevmedim ki demişsin Şerefsizliğine şahitler edinmişsin Özledim:insandaki,haysiyeti,namusu,vefayı Hasret kaldım sana GURBET ELLERDE... Gurbet çekilmez ki hiç bir çağda Layık görmüş mevla seni bana Özlemişim hüznü,çileyi, Mevlam bilir bendeki kini Hasretim sende olmayan Namusa Şerefe Haysiyetedir. Hasret kaldım sana GURBET ELLERDE... MEHMET ÖZMEN... |