RÜZGÂR
Güneş gülümsüyordu.
Gelincikler neşeli. Uçurtmam yükseklerde. Kuyruğu menevişli. Salıverdim ipini, Daha da yükseklere. Uçmalıydı durmadan, Gökyüzünde özgürce. Birden rüzgâr kesildi.. Uçurtmam indi yere. Beni niye kandırdın? Ey rüzgâr nere böyle? Ey rüzgâr söyle niçin, Birden esmeyiverdin? Benim çocuk gönlümden, Ansızın geçiverdin. ÜLKÜ DUYSAK |