559- MUMDAKİ HİCRAN
Mum bile ışık vermez, gönlü yanmış ateşte,
Dayanmaz ecrim benim, savrulan küllerine, Sırdaşlık misafirmiş, sönmekteki güneşte, Acımasız sevabın, dökülür tüllerine. Ben sana tutunurken, kışları getirmedin, Sevda telimden tutup, bükmüşsün dizlerime, Damarları kurutup, saf sular içirtmedin. Bir nefes kadar uzun, mil çektin gözlerime. Bir tek söz tuz gibidir, sulara lezzet verir, Alevden coşkun nehri, verdin velvelesine. Hayalinle düşünle, bu akıl ki delirir, Çıldırmış fikirleri, çaktın çerçevesine. Gökyüzü altın, gümüş. Rengiyle bulunmadın, Yaktın sırça sarayı, Kafdağı çevresinde. Sendeki olan ruhun özüne tutunmadın, Yok ettin inayeti, şu aklın gölgesinde. Şahin HANELÇİ 21.08.2009 Brg.Hv. |
Alevden coşkun nehri, verdin velvelesine.
Hayalinle düşünle, bu akıl ki delirir,
Çıldırmış fikirleri, çaktın çerçevesine.
Gökyüzü altın, gümüş. Rengiyle bulunmadın,
Yaktın sırça sarayı, Kafdağı çevresinde.
Sendeki olan ruhun özüne tutunmadın,
Yok ettin inayeti, şu aklın gölgesinde.
Değerli kalem..Güzel ve anlamlı dizelerini kutlarım gönülden..
Saygılarımla...