Sultan-ı GönülRüyayla kalmışken senle bir tek an, Nereden de oldun Sultan-ı Gönül. Yaradan izniyle iki ayrı can, Bir eden de oldun Sultan-ı Gönül. Vuslatın vakiti! döndü yüzünü, Ağızımdan aldı sana sözümü, Kara aşkın benim iki gözümü, Kör eden de oldun Sultan-ı Gönül. Tuz merhemdir yar sürünce yara da, İstisnasız böyle arş-u âlâ da, Söz verirken hak’ka kâl-u belâ da, Kul Ozan’da oldun Sultan-ı Gönül. Ozan AKAR |