ANNE...
Yirmilerin sonunda otuzların başındayım
Nasıl geçti bunca sene bilmem Dönüp arkaya bakmaya olmadı fırsatım Üşüyorum, üstümü örtsene anne... Kimse bilmez, ağladığımı yağmurların altında Boş sokaklar tek dostumdu benim Ellerim cebimde, bir ıslık dudaklarımda Hastayım, ateşime baksana anne... Sen varsan, dermanımda var çıkmaya merdivenleri Ben hala o yaramaz çocuğum, oyuncaklarım nerede hani? Tek gözlü bir palyaçom vardı benim, şimdi kaybettiğim Uykusuzum günlerdir, bir masal anlatsana anne... |