KALBUR ALTIYatağına sığmayan ırmak, Taşıyor ovaya. Kalbur üstü insanlar; Toplanmışlar bir araya� Sen! Ben! Ve bizim gibiler; Çırpınıyor durmadan boşuna. Nice emekler; Bohçası açılmadan duruyor bir kıyıda� Ne dehalar gizli bir baksan; Açılmayan bohçada� Geçmişsin kalburun altına bir kez, Üstüne çıkmak için, Zıplaman gerek� Emine Uysal 03/09/2009 |