SANABugün sensizliğimin ilk günü Şiirlerimle uğraştım Ve her satırında seni aradım. Artık öyle bir an geldi ki Sensizliğin bana ölümden Daha yakın olduğunu hissettim. Belki korku değildi O an seni özleme, Sana hasret kalma duygusuydu bu Kim bilir. Gündüzlerin fazla yıpratmadığı Gecelerin ise, saatler ilerledikçe Uyku tutmayan gözlerimin Umutsuzca seni arayışıydı Bu sınırlı olmayan mekanda Belki de buydu kapanmayışının sebebi. Zamanın umursamazca akıp gittiği Her yalnızlığımda bana arkadaş olan Sessizliğin yerini bir gün, Yıllarca beklediğim sevgiliye Sana! Bırakacağı günü Uzakta olsa bekleyeceğim. Orhan Bol |