Ayrılmaz bir çift...Gökyüzünde bir çift bulut olsak, Ne birleştirirdi ki bizi Bırakmışken kuzeyden gelen soğuk rüzgara kendimizi… Yağmur,çamur,kar,fırtına, Nasıl gelirdik düşüncelerimizde aynı noktaya… Bir yumurtanın sarısı ve akı gibiydik, Her zaman iç içe ve ayrılmayan, Kim koparabilirdi bizi birbirimizden Kabuğumuzu kırmadan bizi parçalamadan… Sen rüzgar olsan,ben sağanak halinde bir yağmur, Sen sussan ben başlasam, Ben sussam sen başlasan… Kim durdurabilirdi ki bu sonsuz kavgayı, Dünya yerle bir olmadan… Kızıl bir güneş doğuşumda bulurduk kendimizi Her defasında Her kavgadan sonra ve her fırtınadan… Bir tek aramızdaki sevgi dindirebilirdi Bu sonsuz kahredici, Köhne yok ediciliği… Mesela, Gökyüzünde bir çift bulut olsak, Ne ayırabilirdi ki bizi… 22.11.2005 09:51 Pınar Koç |
Çınar GÖLE