Yaşaması ve yaşatılması çok zor
Bütünü yarım yarımı bütün kılar hayat
Tutunması ve var olması çok zor
Sevdiğini nefret, nefret ettiğini sevdirir hayat


Rüzgarda savrulan yaprak gibi olursun
Sıkı ,sıkı tutunamazsan
Gökyüzünden nereye düşeceğini bilmeyen yağmur damlası gibi
Bırakırsın kendini boşluğa neresi olursa olsun dersin


Bazen umutlanırsın bazen yok ya dersin
Değer mi çabalamaya ama bilirsin ki
Çabalamanın ta kendisidir hayat
Çabaların gayrete ,gayretlerin yaşama sevgisine döner
İşte o anda başlar hayat acısıyla tatlısıyla yaşanmaya

Mutluluğun nerede saklı olduğunu bilemesin
Aramadıkça
Mutluluk her şeyi olduğu gibi kabullenmektir aslında
Anne karnından dünyaya, dünyadan ahir ete kadar
Hayatın boyunca kaç gün mutlu olduysan
O kadar yaşamışsındır aslında.
BİR AVUC BEN