NE'ME LAZIM
Artık devir değişti, dostluk döndü çıkara,
Yerle bir etti batı, yıkılmaz yapımızı. Yarınımz kuşkulu, umut başka bahara, ’Ne’me lazımcı’ olduk, kapattık kapımızı. Dayanışma tükendi, komşularsa yabancı, Sokaklar ’kopuk’ doldu, serseri olmuş hancı, Madde bağımlıları, durur içimde sancı. ’Ne’me lazımcı’ olduk, Kuşattı hepimizi. Şeref onur da neymiş,’köşe dönmek’ revaçta, Yıkılan hayallerde, gençlik yine kıskaçta, Amaçları unuttuk, düşünceler araçta, ’Ne’me lazımcı’ olduk, dışladık tip’imizi. 29 Eylül 2007 |
Konu güzel kaleme aksedişi güzel okuduktan sonra bize düşen...düşünmek.............
Kutlarım.