RAHMET VE (Akrostiş)
Râhmet inbisât eder, katarâta yüklenip,
Arzın semâ damından, muhtâca indirilir, Her bir yürekte dûa, teker teker yoklanıp, Mahşer gününde âbid, Burak’a bindirilir. En nurlu arzu-yu kalp, levh-i mâhvda saklanıp, Tâ ki azâb-ı mîzân, râhmetle dindirilir. Visâle layık gürûh, hep Cennetle aklanıp, Elbet ervâh-ı hâbis, ateşle sindirilir. 27.07.05 / Frankfurt Metin Eser SÖZLÜK: âbid = kul. azâb-ı mîzân = hesap gününün büyük sıkıntı ve şiddetli elemi. Burak = binek, Cennet’e mahsus bir binek vasıtası. ervâh-ı hâbis = aslı ’ervâh-ı hâbise’ dir, kötü ruhlar demektir. gürûh = bölük, cemaat, takım. inbisât = genişlemek, yayılmak. katarât = damlalar. levh-i mahv = aslı ’levh-i mahv isbat’ tır, geniş bir mana içermesine karşılık, burada herşeyin kayıtlı tutulduğu muhafaza edildiği yer anlamında kullanılmıştır. visâl = sevdiğine ulaşmak, kavuşmak, ayrılıktan kurtulmak hali. |
bize iki durumdada rahmet ve merhamet etsin...
şiir harikaydı kutlarım sevgilerle...