GECELEYİNKaranlıklar eski duvarlar gibi Yıkılır yeryüzüne Tül perdeler ardına çekilir yaşamalar Derin bir sessizliğe bürünür Gün boyu inleyen kaldırımlar Bir ben bozarım keyfini kaldırımların Sabahlaradek boş kaldırımları Bir ben adımlarım Fısıltı halinde rüzğar Ağaç dallarına aşkını ağlar Yapraklar sevinir yapraklar kıpırdar Bense boş kaldırımları adımlar Sensizliğimi gömmek isterim içime Gözlerimde bir yığın yağmur bulutu Ayaklarımın altında kaldırımlar Gözlerim karanlığın gözlerinde Seni düşünürüm özlemler içerisinde (1965 Ankara) Mehmet Kındap |