YAŞADIĞIMA İNANMA
BENİ DOĞARKEN ÖLDÜRDÜLER BİRTANEM.
ACIMADAN SIKTILAR, KURŞUNLARINI ZULM’ÜN. DAHA DOĞARKEN TATTIRDILAR BANA, KAHREDİCİ YALNIZLIĞIN KUCAĞINDA, ACISINI ÖLÜMÜN. DAHA DOĞARKEN ÇALINDI YARINLARIM. GÜLEREK, KADERİMİ ELLERİME VERDİLER. VE; ÇIKMAZ SOKAKLARDI ADRESİM. SIRTIMA URBA DİYE, HASRETİ GİYDİRDİLER. UMUTLARIMI BOY HEDEFİ YAPTILAR, KALLEŞLİK DENEN SİLAHA. EN GÜZEL DUYGULARIMIN MİL ÇEKİP GÖZLERİNE, BENİ İSYAN ETTİRDİLER ALLAH’A !...... BEN DOĞARKEN, EN YAKINLARIM DAHİ, AĞLAYAN GÖZLERİME BAKIP GÜLDÜLER. ŞİMDİ; YAŞADIĞIMA İNANMA BİR TANEM. ÇÜNKÜ BENİ, DOĞARKEN ÖLDÜRDÜLER. |