bi görsen içimdeki isyanları,
ah! bi görsen yüreğimin sensiz nasıl can çekiştiğini...
ve kaybettim işte seni,şimdi ise;
sensizliğin ertesinde kendimi arıyorum
giderken bıraktığın yerde...

kayboluyorum...

asiliklerin ötesine gidemiyorum sensiz,
baş kaldırışlarım,isyanlarım...
ağlayışlarım hiç bitmeyecek kadar derin
ve olmadığın her an isyanlarla ağlamaklıyım...

sensizim....

masum ve yavru bi serçeyi savuran,
deli bir fırtınayım sensiz...
kimleri,neleri,nerelere savurup atacağımı bilmeden,
esip,yıkıp geçiyorum delice...

asiyim...

bardaktan boşalırcasına akan,
önüne gelen herşeyi içine alan,
ve nereye akıp gittiğini bilmeyen
coşkun bir sel gibiyim sensiz...

gidiyorum...

ölü bir beden gibiyim sensiz...
soğuk,bitkin,sahipsiz
ve yine SENSİZ...

ÖLÜYORUM...