AMAN AMAN - I
Güz mü geldi göremedim
Gülüm soldu Aman Aman Bir gün sefa süremedim Yârim n’oldu aman aman Dualarım gökten inmez Gece gündüz acım dinmez Deli gönül sala binmez Kırk yıl oldu aman aman Bağımda güz yeli eser Çok yamandır deli eser Bu acıyı Mevla’m keser Ömrüm doldu aman aman Anlamıyor gönül sustan Kim ağlar ki hiç mahsustan Yürüyemez oldum pustan Sisli yoldu aman aman Üşüyorum beden hasta Yalnız kaldım gönül yasta Gayrı durmam ben Sivas’ta Yârim öldü aman aman Toprak benden önce sardı Bu deli de gözü vardı Yüce hakka çok yalvardı Dertli kuldu aman aman Hani kimler geri döndü Gidenlerin mumu söndü Görenlerin kanı dondu Mor sümbüldü aman aman Başka bir şey dilemedim Kadir kıymet bilemedim Eller gibi gülemedim Felek güldü aman aman Zeki Tombul karlı dağım Boşa geçti gençlik çağım Viran oldu gönül bağım Can bülbüldü aman aman Zeki Tombul |
Ancak gel görkü sizi tanıdım, gülen gözleriniz çakmak çakmaktı ama hala bir sırsınız. Gözümde şimdi tepesi görünmeyen dağ gibisiniz.
Yine muhteşem bir şiir okudum yüreğinizden.
Kaleminiz susmasın.
szaygılarımla....