OKUL SIRALARIKod adı mazlumdu Geceleri kâbus, gündüzleri karanlıktı Varamadı hiçbir mutluluğa yüreği Hep korsan aşklara ve dostluklara demirlendi Ve sevmedi hiç kimse onu Oysa o hep ama hep sevdi Biraz kırılgandı Biraz da asi Öfkesi de, siniri de bir iki saatlikti Ama onun için aşk ve dostluk Sonsuzluğun son bulmayan şafağı idi Bilmezdi nereden bilecekti ki Aşkın, çizilmiş okul sıralarında Ve dostluğun da sahte yüzlerde kalacağını Ve şimdi artık o yok Belki adı kaldı ama bedeni yok |