KABUS...
Küçük bir kız çocuğu ağlıyor gözleri kederli…
Kömür karası gözlerinde korku var… Savaşı anlatıyor, ölümü anlatıyor gözleri… Zulmün neden ve nasıl geldiğini bilmeden ağlıyor… Uyanmak istiyorum bir an… Boğazım düğümlenmiş, yüzüm buruşmuş bir şekilde… Ağıt yakıyor kömür gözlü küçük kız… Ama zaten uyanıkmışım ve hayat bir kâbusmuş… Hacerçinitaş/2009/mamak |