DEĞİLKİ
DEĞİL Kİ
Aşsız kaldım işsiz kaldım yurdumda, Bu çileler benim yazım değil ki. Sessiz kaldım sazsız kaldım yurdumda, Bu türküler benim ezgim değil ki. Düştüm kara bulutların eline, Daldım kirli akan suyun seline, Eş bulirlar bizim nazlı geline, Bu zorcular benim izcim değil ki. Seçtirdiler çakıl dolu taşrayı, Mekân tuttuk ıssız olan sahrayı, Unuttuk biz bizim olan yaylayı, Bu his sade benim sezgim değil ki. Tuş ettiler yiğidimi, merdimi, Yıkıyorlar bu güzelim yurdumi, Kimse bilmez içten yanan derdimi, Bu sinsiler benim sözcüm değil ki. |