"kuytu bir kuyu dibi !."birikmiş dertlerime isyanda duygularım umutlarım küllenmiş ağır ağır bitmekte sağır kuyu diplerine derinlere inmekte !... Gider ya !... Gider de çöker yalnızlık dibeğine hasret olur döner gelir de çarpar yüzüme ıssızlığım gelir aklıma birden süzülür gözlerimden inerken batar bu aşk yetimi yüreğime !... Küflü kuyu duvarlarında saklı kalmış yankılar siz hangi yüreklerden çıktınız hangi avazdandınız nerede sahipleriniz şimdi neden buralarda gizli kaldınız ?!... Dalıyorken umuda uçurum bakışlarla kömürden ufuklara hasret insanlığın dalında umarsız bekleyişlerle yaşanılıyorsa hayat heyhat fırsat o zaman ihanet girdabında !... Kaybetmek vuslata gebe hep çıkış ; bir çığlık gibi yırtarken arş-ı ala-yı siyah bir gül ağlar bu semalarda arıyorken sevdayı !... Ne bir vefa ne bir el bir gaflet binbir bedel yaşıyorsan kimsesiz boş ver değmez bilki ; Onlar da sensiz !... 26.08.2009 saat 21.09 ed (İstanbul) |
çıkış ;
bir çığlık gibi yırtarken arş-ı ala-yı
siyah bir gül ağlar bu semalarda
arıyorken sevdayı !...
Ne bir vefa
ne bir el
bir gaflet
binbir bedel
yaşıyorsan kimsesiz
boş ver değmez
bilki ;
Onlar da sensiz !...
Gönlünüze sağlık... çok güzel bir şiir okudum kaleminizden... Saygılar sevgiler...