GELDİK

Dünyâda hiçbir cân kalıcı değil,
Hak için bu nefsi yormaya geldik.
Tüm kalpler Mevlâ’ya vermeli meyil,
şu nefse bir hesap sormaya geldik.

Yaradan her câna verdi bir biçim,
Bir nutfe sebeptir bir cânlı için,
Bilinmez zamanı ebedî göçün,
Muhammed ümmeti olmaya geldik.

Dikenli bahçede gülü seçmeli,
Bir Yunus misâli aşka göçmeli,
Nefse pay vermeden vardan geçmeli,
Ebedî hayatı görmeye geldik.

İnanan Rızâ’yı dünyâya satmaz,
Âlimler câhili kenara atmaz,
Kâmiller nefs ile yan gelip yatmaz,
Zikr edip şeytanı vurmaya geldik.

Kul olan bu elde, almaz kul âhı,
Mü’minin Allah’tır sonsuz ilâhı,
Bu gurbet her cânın geçici râhı,
Mevlaya bu canı vermeye geldik.

Pazârcı malını açar meydânda,
Rabbimin kudreti bütün her yanda,
Azrâil bu cânı alır bir ânda,
Mevlâ’nın lütfunu bilmeye geldik.