Eylül Karşılaması
Yaz nefesli ağustos böcekleri aşk mı ölüm mü
Karabiber ağaçlarına son şarkılarını söylüyorlar Dinliyorum Akasya titreyen yapraklarını öpüp vedalaşıyor Az sonra soyunup uykuya dalacak Görüyorum Bir kadın yorgun anılarını elerken ağlıyor Silemiyorum matemini küçük parmaklarımla Gözyaşlarını öpüyorum Uzaklarda bir adam umudundan vurulmuş Dolduruyor valizine kalbinden kalan parçaları Topluyorum Zamanın dizlerinde uyuyan hüzün esneyerek uyanıyor Yalnızlık kokusu yayılıyor topraktan Kokluyorum Tanrı, çocuklarına kızmış anne hiddetiyle mevsimi yıkıyor Yıldızlar kaçıp saklanıyor şimşekten Korkuyorum Bir çingene falda gördüğü gölgeyi ben sanıyor Henüz doğmadım ki Eylül’ de doğacağım Bekliyorum |
SEVGİYLE KALIN.......