Bir çift gözyaşıydı,
Gözlerinden yuvarlanan,
Yüreğinin derinlerinden,
Yol bulup akan.
Yılların zehiriydi.
Canını acıtan...
Elinin tersiyle sildi gözlerini.
Uzun zamandır görmemişti.
Böyle bir huzuru.
Yaşamın bir yerinde,karşılaştılar.
Hiç ummadığı bir anda
Ummadığı bir yerde...
ilahi bir kudret mi vardı bilinmez.
Şükretti rabbine...
Bir parıltıydı gördüğü,
İşlenmemiş bir elmas gibi,
Oraya buraya atılmış.
Değeri anlaşılmamış.
O nu eline aldı usulca,
Kalbi çarpıyordu.
Korktu kaybetmekten.
Sahibi kim bilmem ama dedi?
Yüreğine aldı tüm içtenliğiyle.
Sevgisizlikten soğukta kalmış,
Titreyen ruhuna bastırdı.
Seni asla bırakmam,
Buldum kaybedemem dedi.
Gözyaşları eşlik etti mutluluğuna..
Değerini bilircesine.
Aldı koydu yüreğine.
Bir daha bırakmamacasına...

26-04-2009 AYŞEN ÖZKAN