AİLEM VE DİYALEKTİK
kendime koştukça azaldığımdır babam
donanıp tepeden tırnağa güneş çiçekleriyle kıvrımsız beyninde serbest salınım yapan meşin yuvarlak ve bira polis’ten ve allah’tan eşdeğer korkulu kendini hiçliğe büyüttüğünü bile bilmeyen - ulan burası Nasıra mı yoksa İzmit gençliğimi çarmıha geren babam ve pragmatizm mor bir dikendir annem batan ömrüme buruşuk kalbinde yatan mülkiyet oburluğu ve pusulasız öfke para’ya allah’tan daha çok imanlı kendini hiçliğe büyüttüğü bile bilmeyen - ulan burası Nasıra mı yoksa İzmit gençliğimi çarmıha geren annem ve kapitalizm Serkan Engin Damar Ocak 2007 2007 Şiir Yıllığı (Deliler Teknesi) |
anneleri gül bildim hep. diken battı usuma...