Ama Sen Küçüksündür!
Hani bazı tipler vardır.
Sen küçüksündür, o gençtir. Haddinden fazla yakışıklıdır. Evlerine gittiğinde kimseye fark ettirmeden fotoğraflarına uzun uzun bakarsın. Ama sen küçüksündür! Teyzeler onu över över bitiremez. Çapkınlığının köküne kadar övülür/ovulur. -sonra üstüne bir tutam nane atılır- :) Sen küçük olduğun için ezilirsin. Değil varlığı, adıyla ezer seni. Zaten görmek hiç nasip olmamıştır beyefendiyi(!) Bir gün gelir.. Sen büyümüşsündür. Ona benzeyen birini görüp onu hatırlarsın. Abisi sanırsın! Ondan biraz daha kiloludur. Saçları da uzun değildir. O zat sanki seni ilk kez görüyormuşçasına bakar senin günlük kıyafetli haline... Baştan aşağı süzülürsün. -süzüldükten sonra tekrar kaynatılırsın- :) Evet, o abisi değildir. Çünkü o zat artık abi(!) olmuştur! Tanışıyormuş havasında senden söz bekler. İlk sözünde de sana adınla hitap eder... Buna rağmen süzülmeye devam edilirsin günlük kıyafetli halinle... -ve bu ilginç macera sana sevgilini bir anlığına unutturur yerine geçmez... ama unutturur işte!- Büyümüşsün(üz)dür! Vazgeçtiğin topraklar senin olur. Duyguların da o uzun saçlar gibi çerçevede kalır. Çerçeve bulanır! |