yine yoksun
Yine yoksun ve yalnızım karanlıklar ardında
Bana geldiğinde birşeyler umutlanmıştı içimde Umudunuda sevginide aldın gittin benden Çekiyorum yine bir başıma, yalnızım Bende gidiyorum gitmediğin yerlere Yalnızlığa, çıktıgım karanlıklara Çekiyorum herşeyimi sevdalardan Ne ellerimi nede yüreğimi bırakırım Hiç başlamadı bu yolculuk ve hiç bitmeyecek Ellerimde kalmış son biletlerim Kaçırmışım uzaklaşan sevgi trenini Nede çok istemiştim sevilmeyi sevmeyi Ama yoksun ve yine yalnızım Sanki var oldun umuduma İçime serptiğin tohumlar yeşermişti bile Göremeyecektin o hüzün ektiğin çiçeklerin rengini Öylede çok istemiştim ki sadece sana Seni seviyorum diyebilmeyi Sensizlikmiydi yada sensizmiydim Hayal ettiğim ve düşlediğim Bir kurumuş dal oldum şimdi Oysaki sende yeşerttim ben Yada yeşerttiğimi sandım En güzel meyvalarını sevginin Şimdi savruluyorum rüzgarların aldığı Geriye gelmeyecek küllerdeyim Bir kordum alevlendirdin ateş oldum Nerden bilirdim bir deniz kızı sevdiğimi Yaklaştıkça öldüm öldükçe savruldum Yoklugunu andıkça küllerimi bırakıyorum Çık biryerlerden yada çık hayatımdan Sevgi ekmiştik yalnızlıkmıydı payıma düşen Ne seni sevdim, nede sevgini, yalanmış Yanlıştı sana yaklaşmam, dokunamadım Öldüğümü sanmıştım, aslında şimdi yeniden doğuyorum Yalnızlığıma doğdum, yalnızlığımda son bulacağım.. |
s_Lavinia tarafından 8/30/2009 9:25:05 PM zamanında düzenlenmiştir.