KÖZ BIRAKTIN GERİYENazlım rüya gibi gelip de gittin Doyum olmaz haz bıraktın geriye Sevgi verdin gönülleri fethettin Dilden düşmez söz bıraktın geriye Hayran kaldı cemaline taş toprak Sallandı keyifle dallarda yaprak Kuzular meleyip durdu şen şakrak Hiç silinmez iz bıraktın geriye Gülümseyip sana yöneldi başlar Mest oldu diline şakıdı kuşlar Dinmedi hasretim sel oldu yaşlar Ağlar durmaz göz bıraktın geriye Hayalini koydun göçtün yurdumdan Bağrım ezik ayrılığın kurdundan Kederli kederli baktım ardından Söndürülmez köz bıraktın geriye Kederli@Almanya, 19.08.2009 |