ellerin öpülecek
Yollardaydım
ağaçlar sıra sıra uğurladılar deniz usulca kıpırdadı rüzgar eşlik etti gölgem ille de gölgem nereye gitsem peşimde. gözlerim/ parmak uçlarım ıslak ayrılmak mı kavuşmak mı /belirsiz gölgem ince uzun yorgun olmasına ölesiye yorgun da benden önce sana varacak./İSTANBUL. yollardaydım sıra sıra evler/yorgun sanki tarlalar sürülmüş. yanık teninde emek parlıyor köylünün şezlong parası yok yanmak bedava bazılarına(!) deniz uzak dağların ötesinde bir içim su. bu yıl ekmek kaç para? yollardaydım ellerin sevgili eşim/saatlerdir direksiyonla bütünleşen ellerin saygı duyuyorum. besbelli ellerin işçi elleri ellerin emek ellerin bir gün öpülecek. |
ellerin emek
ellerin bir gün öpülecek.
....
O ellerki öpülmeyi hak ediyor her zaman. Emekle nasırla yoğrulmuş eller.
Güzeldi şiir.
Selam ve saygı ile.