YANDI DERSİN
Bu ne büyük aşk böyle, diye soran olursa
O benim gülüşüme, inandı kandı dersin. Ne Mecnun, nede Ferhat sevmemişti bu kadar Kerem bir kez tutuştu, o hergün yandı dersin... Gül bahçesi gibiydi, çöle çevirdim onu Kuru yaprak misali, göğe savurdum onu. Hasret ateşi ile, yaktım kavurdum onu Bir gün olur bu çile bitecek sandı dersin... Hep boynu bükük gezdi, görmedi aşk da vefa Güldürmedim yüzünü, çektirdim onca cefa. Bunca zulmüme karşı, günde belki bin defa Her nefeste adımı, muhakkak andı dersin... 17.08.2009 / 22:48 |