NERDESİN...
sana uzak bu kentte
zaman içinde zamanda seni ve senli günleri hatırlattı insan her zaman anar.. ararmı o güzel yüregi ruhu.. hani tüm engeller ve sınırlara ragmen yüregim ruhum düşlerim firar etmişti bedenimden... ilticada bulunmuştu sana yüreginin en derin kuytu magbedinde misafir etmiştin beni o eşssiz benzersiz sevginle tutuklamıştın ruhunla huzur işkencesi yapıyorudun.. doymamıştık aşka ..... zirvelere dogru yükseliyorduk... aşkın zirvesindeydik... aşk yaşıyorduk... varlıgın seyyah eylemişti tüm alemde varlıgımı bulmuştum dolmuştum taşmıştım aşk ile.. aşkı yaşıyordum yoklugun hiç eyledi beni hiç oldum bak yüreginden gelen maiileri alamıyorum bittim yok oldum hiç oldum... içimde ateşler yanıyor gözlerimde ırmaklar ruhum düşlerim kör bi kuyuda tutsak her yer karanlık cennetligim aşkım nerdesin nasılsın ne haldesin yüregime tecavüzde bulunup ruhumu gebe bırakan beni aşk ateşiyle yakan sensizken gittigim en ucra köşelerde bile senliligi ve seni kabul ettirmiş seninle yaşıyorum... beni degil seni görüyorlar... seni soruyorlar..... tarifi yok olamazda.... ötelerde ruhun yürek dili suskun sırrım cenetligim tek aşkım ..... ulaşılmaz oldun dokunmak ve hissetmek dolu dolu yaşamak isterken payıma düşen yalnızlıktı.... herşeyi erteledim bitek seni erteleyemedim.. su olsan dokundugumda bozlurdun bozulmayan bişeydin gidilecek bi yer olsa sonu olurdu sonu olmayan bişeydin 17/08/2009 23-10 Seyyah. |