Ölüm Çanları

--------------------------------------------------------------------------------

ÖLÜM ÇANLARI

(….)
Bu kez çok erken çaldı…
Gizem iki yaşındaydı,
özlemle babasını bekliyordu
Babası berberdi
eve geç dönerdi
Geçte olsa , evin zili
babasına kavuşmaktı…
Zil evin minnacık çanıydı
Gizem evin minnacık canısıydı,
babası evin canıydı.
Ev Gizem”in sımsıcak yuvasıydı
Adana 27.6.1998 saat 16:56’dan önce
Ey Gizem’in mezarı olmadan önce…

Gizem iki yaşındaydı;
Zillerle, çanlarla
ailesiyle bahtiyardı
ölüm çanları
depremden önce.

Bir taşra ozanının kaleminde
şiir olmadan önce
akşam açan kırmızı gül
olmadan önce.

Çarpık kentleşme Gizem’i
öldürmeden önce.
İnsanım diyenlerin yüreklerine
gömülmeden önce…

Gizem iki yaşındaydı
bahtiyardı.
Ölüm çanlarını çalan
bazı müteahhitlerin:
bir mezar
bir mezar daha
mesailerinden
dönmeden önce

İnsanım diyenlerin
yüreklerine gömülüp
kırmızı karanfil
açmadan önce…
BEDRAN CEBİROĞLU