Seyfo Abi
Seyfo abinin muhabbet kuşudur servet
Dolaşır kafesin içinde bir ileri bir geri. Yemini suyunu verdin mi keyfine diyecek yoktur Öter başucunda Seyfo abinin, görsen çıldırmış sanırsın. Öyle öter ki karşı mahalle dinler. Yalnız yaşar Seyfo abi,küçükken bir hastalıktan sonra Sakat kalmış, bir ayağı aksaktır Bakmamış hiçbir akrabası, Ana babasızlıkta cabası Varı yoğu,servet, bir de hurdacı arabası. Yoktur hiç kötü alışkanlığı ne içki,ne de sigarası. Eskicilik yapar,demir eski eşya alır, Sonra onları hurdacı Rüstem’e götürür. Sevdiğini alamamış Seyfo abi Bazen ‘hey yavrum hey’ der,iç çeker anlatır Nasıl sevdalandığını. Vermemişler sakat diye, Kızda seviyormuş oysa Ailesi ikna edince, varmış başka kocaya. Ben soru sorunca tuz basma der yarama Küçükken beni görünce kara oğlan der Saçlarımı dağıtırdı.Bilek güreşi yapar, Elma ağaçlarının altında çember yarıştırırdık O beni geçerdi her seferinde, Hanife teyze kızardı,maydonozlarımım içine ettiniz diye Gülerek kaçardık tahta kapıdan Ne hoş yaratmıştı onu yaradan. Her sabah fırından bir ekmek alır Yarısını servete saklar Küçücük kuş hepsini yiyecekmiş gibi Elinde ufalar yedirir Kafese elini uzatır ’şekerim’ der Şeker insanlar,şeker hastası oluyor ya Seyfo abinin hastalığıdır o..Erken yakaladı. Lakin yokluğa aldırmazdı,neşeliydi Kuşu ötsün yeterdi Seyfo abiye.. Derdi bu Allah’tan bana güzel hediye. Bir gün mahallede bir telaş,gözlerde yaş Seyfo ölmüş dediler,sanki ciğerimi yedi kediler. Acıyla gülümseyip,sonrada bayılmışım. Demek ölmüştü,demek hayat yarışı da bitmişti Hani hep kazanırdın,artık yalnız mıyım? Üzülme Seyfo abi kuşuna ben bakarım Yemini suyunu verir,okşarım Toprağa verdik Seyfo abiyi Almam demedi toprak Mis gibi koktu üstelik, Gömdük,ağladık hıçkırarak O günden sonra servet hiç ötmedi Ne ettiysem Seyfo yu aradı,yemedi yemini Gitmek istedi sanki vardı yemini Bir gün baktım ki servet ölmüş kafesinde Matem vardı evin heryerinde Bahçeye gömdüm Kafesi de arabayı da hurdacı Rüsteme verdim. Güle oynaya aldı, onlardan kalan yanık hatıraydı. Seyfo gitti, kuşu da ötmez oldu. Toprak serveti bile aldı içine, Bana mısın demedi.. Ülkühan Boz (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Küçük bir hikaye de buldum kendimi.
En etkilendiğim yeri ise sevdiği kızı alamayışı.
Kutlarım...